Contact maken met je gevoel

Contact maken met je gevoel

Ze is een van de deelnemers in de training ‘Het goede gesprek’. Met een aantal collega’s van de GGD leert ze hoe je feedback kan geven om daar beter van te worden. Van en met elkaar. In deze training leren teams samenwerken.

We hebben al een dag met elkaar gewerkt als, laat ik haar Marianne noemen, een vraag stelt. Of eigenlijk, een vraag stelt, er een voorbeeld bij geeft, zelf een hint doet voor een antwoord, ontdekt dat de vraag haar doet denken aan een eerder voorval en tussendoor ook een collega probeert duidelijk te maken dat die weet over wie het over gaat. Ik schrijf dit niet om Marianne voor schut te zetten, ik schrijf dit omdat dit zo herkenbaar is voor zoveel van ons. En je kent het vast wel, je wilt iets vertellen of een vraag stellen en in plaats van dat te doen ga je uitweiden of checkvragen stellen en zo maak je het complex en ga je veel te veel doen.

Stop, stop, stop

Marianne wil zo graag vertellen over de praktijksituatie met haar collega dat ze blijft praten. Ik probeer haar uit alle macht te volgen, te begrijpen wat ze me wil vertellen maar dat lukt me steeds minder goed. “Ik volg je niet meer”, zeg ik dan tegen haar. Verschrikt kijkt ze me aan. “Oh ja, ik praat te snel”, zegt ze en na twee tellen gaat ze verder met dezelfde vaart als even daarvoor. “Stop, stop, stop”, zei ik, ik moet nu echt aan de noodrem trekken. “Stop even”, zeg ik en kijk haar aan. “Ik kan je niet meer volgen Marianne”, ze zucht en dan wordt het stil, voor even.

Maar hoe doe ik dat dan? Contact maken met mezelf?

Ik kijk naar haar en probeer de beweging in haar lijf te volgen. Ik zie hoe haar schouders zakken en hoe haar lijf dieper in de stoel zakt. Voor een kort moment is er contact dan neemt ze een hap lucht en gaat ze verder met haar verhaal. “Stop, stop”, zeg ik, “je wilt me heel graag je verhaal vertellen hè?”. “Dat klopt” zegt ze. “Zo graag dat je jezelf voorbijloopt. En daarmee jezelf vergeet”, zeg ik haar. “Je raakt buiten adem. Je krijgt letterlijk te weinig zuurstof binnen. Zuurstof die je nodig hebt om keuzes te blijven maken en om in contact te zijn met jezelf en de ander”. Dat herkent ze wel.

Ik vertel haar hoe ze dat doet in het contact maken en dat als ze zo met de ander, met mij, bezig is dat ze het contact met zichzelf verliest. “Ja, dat klopt”, zegt ze, “dat doe ik de hele tijd.” Ik laat het even stil, niet om Marianne te pesten maar om haar te laten ervaren hoe het is om tijd te maken voor zichzelf. De ruimte in het contact nemen om te voelen hoe het met jou is op dat moment. Het lukt haar even en dan vraagt ze; “Maar hoe doe ik dat dan? Contact maken met mezelf? Klinkt heel vaag”.

Eenvoudige oefeningen

Over contact maken met je gevoel is veel te vertellen en het begint met een paar eenvoudige oefeningen. “Zet je beide benen eens op de grond.” Zeg ik haar. “Druk je rug goed tegen de rugleuning van de stoel, en voel dan het contact met de stoel en de grond.” Ik zie hoe hard ze aan het werk is en hoe haar focus verandert, hoe ze de aandacht meer naar zichzelf kan richten. Even, voor een moment was ze me kwijt. Een klein schrikmoment en ze richt haar volle aandacht weer op mij. Ik benoem het moment. “Voel je het verschil? Precies wat je daar deed”, “Ja”, zegt ze, “dat voel ik. Maar dat is hartstikke lastig”. “Klopt”, zeg ik. En dat is het.

Contact maken

Het goede gesprek wordt een super-goed-gesprek zodra je jezelf erin mee kan nemen. Zodra er contact is met de ander en ook met jezelf. Met het contact maken met je gevoel bedoel ik dat je, met bijvoorbeeld de simpele oefening van hierboven, je meer bewust wordt van je eigen onderstroom, over hoe jij je voelt. Als je dat mee kunt nemen in een gesprek dan wordt een gesprek vanzelf een goed gesprek. Misschien een beetje ongemakkelijk, onwennig of niet comfortabel maar wel in contact. Benieuwd naar ons feedbackprogramma?

Allard Klok