Team verbinding

‘Ik moet maar niet vanuit emotie reageren, want dan gaat het mis’, zei M. Ik vroeg wat hij bedoelde. Hij had al meerdere keren een berisping gekregen om zijn felheid. ‘Ik moet leren om mijn emotie erbuiten te houden’, zei hij. ‘Je moet leren om onderdeel te zijn van je team en je lidmaatschap nemen’, zei ik tegen hem. Dat begreep hij niet, en de rest van het team ook niet.
M. kan goed commentaar geven vanaf de zijlijn en vaak komt het er dan ook net iets te stevig uit. Zo doet hij dat ook in de training die ik aan M. en zijn team geef. Hij is open en vriendelijk, geeft de antwoorden die hij moet geven en als hij ergens iets van vindt, laat hij zich duidelijk horen. En toch…is hij niet aanwezig. Het team mist verbinding. Toen ik met M. kennismaakte vertelde hij over de drukte van het grote gezin waar hij uitkwam; de gezelligheid maar ook de keerzijde. M. leerde hierin ook op zijn hoede te zijn, dat het veiliger was iets niet uit te spreken en in de schaduw te blijven staan. En dus ook niet gehoord te worden. Kortom; die plek buiten de groep, daar voelde hij ruimte om zich te laten horen.

‘Wil je een oefening doen?’, vroeg ik M. Hij stemde in. Ik vroeg zijn collega’s om in een kring te komen staan, dicht tegen elkaar aan. Ik liet hem vijf meter van zijn team vandaan staan. ‘Hoe is het om hiernaar te kijken?’, vroeg ik hem. ‘Prima’, zei hij. ‘Dit ken jij wel, toch?’. M. stemde na een kleine observatie volmondig in. En er gebeurde nog iets bijzonders. Zonder dat de groep wist wat de opdracht was, of dat ik ze een opdracht had gegeven, begon het team met elkaar te praten. Ze waren M. en mij volledig vergeten. ‘Dus zo gaat dat’, checkte ik met hem. ‘Je kunt hier roepen wat je wil, zonder dat er veel risico aan kleeft, maar blijkbaar horen ze je niet’.

Toen ik M. vroeg een plek in de kring te zoeken, keek hij me verbaasd aan. Blijkbaar, zonder dat het enige moeite kostte, liep hij naar een plek en ging tussen twee collega’s staan. Toen ontstond het ongemak en hij leek te ontspannen. ‘En hoe is dit?’, vroeg ik hem. ‘Ik snap het’, zei hij. ‘Dit is precies het verschil tussen iets zeggen en gehoord worden. Om gehoord te worden moet je eerst onderdeel zijn van het team. Lid zijn zodat je jouw leiderschap kan tonen. Want je ziet en voelt veel, toch?’. Ik zag dat het hem raakte. En zo werd hij lid van het team en zagen zijn collega’s hem. Er was team verbinding. Zie je dat je precies tussen de twee collega’s bent gaan staan die het meeste met je bezig waren, toen je alleen stond? Dat raakte hem nogmaals, en nog meer dan eerst.

Om gehoord te worden zul je eerst lid moeten zijn. Dit geldt ook voor leidinggevenden. Als leidinggevende lijkt het aantrekkelijk om buiten je team te gaan staan. Je bent per slot van rekening leider, dan hoef je toch geen lid te zijn? Dat is een misverstand. Als leider zul je eerst lid moeten zijn. Juist in het horen en zien wat jouw team nodig heeft, ontstaat er groei en verbinding. Door je als leider te verbinden met je team, ontstaat leiderschap en team verbinding.