Omgaan met weerstand in een team

Hij had me te pakken. Na een korte break was iedereen op tijd terug behalve Marco. Even daarvoor moest hij een belangrijk telefoontje doen en bij de eerste oefening, aan het begin van de ochtend, deed hij niet mee. Toen Marco de zaal binnenkwam, ik was al verdergegaan met het programma, keek ik hem aan. Hij merkte de aandacht. “Ga maar door hoor…” zei hij en omdat hij waarschijnlijk al aanvoelde waar het over ging, onmiddellijk er achteraan, “Ik moest nog even naar de wc”.

In gesprek met de weerstand

Dit moet niet het hele programma zo doorgaan schoot direct door mijn gedachten. Ik moet met hem in gesprek, maar hoe? Moet ik iemand gaan zeggen dat hij niet meer naar de wc mag gaan of moet ik het maar laten en hopen dat het overgaat. Ik kwam er niet uit en er is ook een team dat verder wil met het programma. Hoe moet ik omgaan met weerstand in een team?

Het even laten

Ik heb het even gelaten. Dat klinkt nu heel mooi, op dat moment kon ik het slecht hebben. Ik kan dingen moeilijk laten. Aan het einde van de middag kwam er een oplossing, en wat voor oplossing. Het team werkte in groepjes met eigen casuïstiek. Iedereen had een case ingebracht, Marco was de laatste in zijn groepje en had geen voorbeeld. “Ik heb al zoveel geleerd vandaag” en “ik heb gewoon echt niets” zei hij. Ik keek de groep rond. Ik merkte dat ik niet de enige was die het gesprek met hem aan wilde gaan. “Hoe is dit voor jullie?” vroeg ik aan het team.

Omgaan met weerstand in een team

Weerstand is een gezond mechanisme. Weerstand zorgt ervoor dat de spanning niet te ver hoeft op te lopen. Als iemand veel op zijn bordje heeft liggen zorgt weerstand ervoor dat de emmer niet overloopt. Hoe stevig of hardnekkig weerstand er soms ook uit kan zien, achter elke weerstand zit een behoefte. Zodra je die behoefte kunt zien en erover in gesprek gaat ontstaat er ruimte.

Waar weerstand vandaan komt

“Best jammer” antwoorde een collega op mijn vraag hoe het voor de andere teamleden was. “Ik wil jouw case ook graag horen”, zei een ander tegen Marco. Het was wat voorzichtig, het gesprek was er. Zonder hem aan te vallen gaf iedereen het effect van zijn gedrag weer. Dat werkte. Ik vroeg hem hoe dit zo voor hem was. Hij begon te vertellen. Over hoe hij altijd op zijn hoede moest zijn, bedacht op wat er komen gaat. Dat hij ook nu nog steeds op zijn hoede is en door even uit de groep te stappen of door iets later binnen te komen, koopt hij wat tijd. Wat ik zag als weerstand was zijn behoefte aan ruimte om zich te kunnen verhouden tot de ander. Hij vertelde dat hij het enorm graag anders zou willen doen. “Dat mag en neem daar gerust je tijd voor”, zei ik hem. Vanaf dat moment was hij onderdeel van de groep. Op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo.

Gezien willen worden

Gezien willen worden en erbij horen is een basisbehoefte. Ook in een team. Als dat niet op een positieve manier kan dan kan je dat ook op een negatieve manier doen. Want ook negatieve aandacht is aandacht.

Op 12 januari 2023 gaat onze online kennisboost ‘Van weerstand naar mee-stand’ over Omgaan met weerstand in een team. Meld je vrijblijvend aan via deze link.